Niebieski ptak

Piotr Wojasz

NIEBIESKI PTAK

Wydawnictwo: Videograf II

Data: 2011

Stron: 416

„Niebieski ptak” to książka zaskakująca i niebywale zabawna. Jest autobiografią wyjątkowo barwnej postaci, osadzonej w realiach epoki PRL-u, autora Piotra Wojasza.

Na szaro-burym tle ówczesnej polski, poznajemy oryginalną osobowość - katowiczanina, którego młodość przypadła na czas ponurego socjalizmu. Jednak dzięki wpływom ojca ,często też i przypadkowi, a w głównej mierze pomysłowości i bystrości umysłu naszego niebieskiego ptaka, życie nabiera tempa i kolorów.

Autor bardzo chronologicznie prowadzi swojego czytelnika poprzez absurdy peerelowskiej rzeczywistości. Poznajemy jego dzieciństwo, zwariowane pomysły, czas szalonych wygłupów, pierwszych podrywów i zauroczeń, aż do czasów bujnego towarzyskiego życia.

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku, układy i układziki były podstawą funkcjonowania, szerokie grono wpływowych znajomych zdecydowanie ułatwiało życie, zaś korupcja i naginanie prawa do własnych celów było techniką nieziemsko rozwiniętą. Nasz bohater stał się mistrzem w swojej dziedzinie, obracanie dolarami, brylowanie w modnych lokalach z kobietami przy boku było oznaką osiągniętego statusu.

Książkę czytałam w towarzystwie pełnej gamy emocji. Wybuchałam śmiechem przerabiając z bohaterami kolejne absurdalne wygłupy, ale niekiedy z niedowierzaniem i z wielkim zmieszaniem pokonywałam kolejne fragmenty niecnych i pikantnych historii. Ile jest w tym prawdy, a ile fikcji literackiej? trudno powiedzieć... wierzę jednak, że wszelkie erotyczne szczegóły z życia intymnego bohatera, są powiedzmy... zabiegiem czysto marketingowym, bo do licha jakim trzeba być mężczyzną, żeby dzielić się na forum publicznym prywatnymi niusami z „alkowy”, a tym bardzie anatomicznymi opisami swoich partnerek.

Pomijając konsternację pewnymi tematami, książka ma doskonały klimat, bardzo charakterystyczny dla tamtych lat. Kombinatorstwo, kobiety i wino to ulubiony zestaw naszego bohatera. Trzeba przyznać, że ówczesny światek umiał się zabawić, poza tym dzięki manipulatorskim zdolnościom wykorzystywał sprzyjające sytuacje i czerpał z życia pełnymi garściami. Wspomnienia czyta się bardzo dobrze, chociaż co niektórzy mogą być rozczarowani brakiem dialogów, jednak styl autora jest niesamowicie plastyczny, z precyzją zegarmistrzowską odtwarza zdarzenia i sprzedaje patenty na szalone zgrywy, mam nadzieję, że powieść nie wpadnie w niepowołane ręce i nie nastąpi fala komicznych zdarzeń.

Opowieść byłego cinkciarza jest humorystycznie i ciekawie zaprezentowana, jednak bardzo mi przeszkadzało nagromadzenie różnych faktów, co prawda są to wspomnienia, więc samo przez się, natłok różnych incydentów i zajść jest naturalny, ale co z tego, skoro kilka godzin po skończeniu lektury, większości nie mogłam sobie przypomnieć.

„Niebieski ptak” to ironicznie, zabawne i mocno pikantne przedstawienie trudnej peerelowskiej rzeczywistości. Autor odważnie pisze o tamtych realiach, łamie tabu, balansuje na cienkiej linii, jednak konsekwentnie opowiada o absurdalnym i barwnym życiu niebieskich ptaków – nierozsądnych, nieodpowiedzialnych, ale sprytnie lawirujących na pograniczu prawa i dobrego smaku. Polecam tę ciekawą i humorystyczną opowieść.

Moja ocena +4/6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Videograf II, a także portalowi Sztukater za jej udostępnienie.